Mens en lijden: Vergeven

Een moeilijk onderwerp, want al zou ik het graag willen, vergeven is niet altijd makkelijk.
Ik denk dat ook veel afhangt van de persoon die je zou moeten vergeven, is het een buitenstaander is de band veel minder diep dan dat het pakweg om je eigen kind gaat.
Aangezien ik zelf mama ben, mag ik wel stellen dat de liefde voor je kind onvoorwaardelijk is. Wat er ook ooit gebeurt, het blijft je kind. Daarom keur je niet alles goed, zeker niet, maar je eigen kind in de steek laten? Ik durf niet zeggen: nooit, want je weet niet wat er komen gaat en hoe diep de impact kan zijn. Maar ik zeg wel; waarschijnlijk niet.
Ik ben even op zoek gegaan naar verschillende vormen waar 'vergeving' in terugkomt.

Pesten
Kan je diegene die je jarenlang gepest heeft vergeven? Ik weet het niet, want ik heb zelf, gelukkig, nooit in dit schuitje gezeten.
Eerst en vooral hangt dit ook af van de gradatie. Plagerijen kunnen ook iemand kwetsen op termijn, maar dit zal een veel kleinere impact hebben dan echt pesten.
Pesten is iets van alle tijden, maar ik denk wel dat het in de hedendaagse samenleving veel frequenter voor komt. Hier heeft onze maatschappij  zeker voor een groot stuk schuld aan.
Er wordt zoveel verwacht van mensen, maar men vergeet te vaak dat niet iedereen mee kan. Ook al willen ze nog zo graag, niet iedereen heeft de middelen om mee te doen met de rest. Ook uiterlijk vertoon blijfkt vaak een lokroep om te pesten, hoe is het mogelijk dat mensen worden uitgelachen / gepest om dingen waar ze helemaal niets aan kunnen doen.
Zijn zij misschien minder mens omdat ze er anders uitzien? 
Hoe dikwijls hoor je op het nieuws niet dat een tiener gekozen heeft voor zelfdoding na jaren van pesten. Iedereen wordt op zo'n moment stil, want ziets kan toch helemaal niet!? Maar wie doet er effetief iets aan?
Ik kan me voorstellen dat wanneer mensen zo diep geraakt worden in hun ziel het onmogelijk is om de pesters te vergeven. En niet alleen de pesters want je hebt ook de omstaanders die niets doen, volgens mij zijn ze even schuldig, want zij hadden misschien wel het verschil kunnen maken voor de persoon die gepest werd.

Ik bekeek hierover een reportage van Koppen namelijk 'Pesten op school met dramatische gevolgen'. (link)
Het is een zeer pakkende reportage die me recht in het hart heeft geraakt.
Eerst gaat het over Elien, een meisje dat na pesterijen beslist uit het leven te stappen. 15 jaar was ze... Ongelooflijk tot wat andere kinderen in staat zijn, dat ze iemand zo ver kunnen drijven. De papa van Elien neemt de pesters niets kwalijk maar wel de school. Ik kan me hier wel gedeeltelijk in vinden maar heb het toch moeilijk dat de pesters niets wordt kwalijk genomen omdat het nog maar kinderen zijn. Als je zo gaat reageren, gaan ze denken dat het niet erg is, want ze zijn toch nog kind. Terwijl ik denk dat pesters vaak heel goed weten waar ze met bezig zijn. Het is inderdaad de taak van de school om hier strenger en kordater in op te treden, ik denk dat veel scholen nog ernstig te kort schieten op dit vlak.

Als 2de komt Lisa aan bod in de reportage. Vroeger was ze best populair, veel vrienden... Maar nadat ze een hersentumor kreeg is haar leven helemaal verandert. Ik had het heel moeilijk met haar getuigenis, dat meisje heeft zo ontzettend veel moeten meemaken door haar ziekte en lijkt nu ook nog geen recht op geluk te hebben.
Hoe kunnen medeleerlingen zo wreed zijn om haar te pesten omwille van de gevolgen van haar ziekte. Maken die extra kilo's een andere persoon van Lisa?
Waar zijn die vrienden die ze daarvoor had? Ze zouden hun moeten schamen. Echte vriendschap is vertrouwen in elkaar, niet alleen om plezier te maken, maar vooral weten dat je op elkaar kunt rekenen in moeilijke tijden...
Dit meisje staat ontzettend sterk in haar schoenen, terwijl je in haar ogen kunt lezen hoe diep de pijn zit. Ze houdt vol, voor haar familie, maar hoe lang kan ze dat nog volhouden... 

De dochter van een collega wordt op school ook gepest, sinds een jaar gaan ze met het meisje ook naar een psychologe om alles een plaats te kunnen geven, want de ouders zijn ten einde raad. Er zijn al verschillende gesprekken geweest met de school en toch ondernemen ze niets... Onlangs is de psychologe samen met de ouders naar de directie getrokken en hebben ze een gesprek gehad. Toen de psychologe vroeg wat de school zelf al heeft ondernomen om dit probleem aan te pakken moesten ze toegeven dat ze nog niets hadden gedaan, omdat ze eigenlijk niet wisten hoe...
Dit vind ik toch wel schokkend. Uiteraard is het moeilijk om zulke problemen aan te pakken, maar wilt dat zeggen dat je het als leerkrachten en directie dan maar op zijn beloop moet laten? Eigenlijk zouden scholen steeds moeten kunnen terugvallen op gespecialiseerde hulp. Dit kost waarschijnlijk een pak geld, en zal ook niet evident zijn maar zoals we nu bezig zijn kunnen we niet verder... Hoeveel mensenlevens moeten er nog kapot gemaakt worden voor men dit zal beseffen?

Gelukkig wordt dit thema meer en meer onder de aandacht gebracht. Zo zag ik het fimpje van deze 2 jongens hieronder op facebook circuleren.
Ze hebben meegedaan met Britain's got talent. Ze brachten een liedje tegen pesters. Eén van de jongens is zelf lang gepest geweest en heeft er heel door geleden. Hij heeft het uiteindelijk een plaats kunnen geven en op deze manier laat hij de pesters ook zien dat ze hem niet klein hebben gekregen!

 

Vrijwilligerswerk in de gevangenis.
Bekijk het filmpje via deze link

Te quiero, Mama
Jan ging de wereld rond om gevangenissen te bezoeken. Hij vertelt over zijn ervaringen en over zijn ontmoeting met Gonzalo. Die zit een straf uit in de gevangenis van Wortel, waar hij regelmatig de kapel bezoekt om dichter bij zijn overleden moeder te zijn.

Ik heb met verwondering geluisterd naar wat Jan te vertellen had. Chapeau dat er mensen zijn die in staat zijn om ondanks alles toch het goede in de mens te blijven zoeken.
Deze mensen moeten er zeker zijn, ze kunnen ontzettend veel betekenen voor de daders/gevangenen en hun misschien ook leren om op een andere manier in het leven te staan. Zeker naar hun toekomst toe kan dit een grote impact hebben.
Hij spreekt ook uit ervaring doordat hij zich zelf vrijwillig heeft laten opsluiten, hij heeft dan wel geen groot misdrijf begaan maar heeft wel geprobeerd om zich te verplaatsen in de schoenen van de gevangene. Op die manier kon hij zich beter inleven in hun denken.

Zelf zou ik dit niet kunnen. Ik probeer ook wel altijd te zoeken naar het goede in de mens, maar ik moet eerlijk toegeven dat wanneer het gaat om daders van ernstige misdrijven ik mij niet kan verzoenen met hun daden en hun dus al zeker niet zou kunnen vergeven.
Er is natuurlijk een groot verschil tussen daden.
Het klinkt misschien heel hard, maar voor mij persoonlijk zijn moordenaars zoals Ronals Jansen, Marc Dutroux en Kim de Gelder het niet waard om iemand te hebben die het goede in hen zoekt en hen bijstaat. Ik kan me op dat vlak ook totaal niet vinden het rechtssysteem in België. Als je 20 jaar bent en een moord begaat kan je makkelijk op je 50ste terug vrij zijn. Dan wordt er vaak gezegd hoe moeilijk het is voor hen om de draad terug op te nemen, om opnieuw een leven op te bouwen. Excuseer, de nabestaande van de vermoorde personen kunnen ook nooit meer verder met hun leven zoals voorheen. En zij hebben daar niet zelf voor gekozen....

Uiteraard moet je situatie per situatie bekijken, er zijn zeker verzachtende omstandigheden en niet elke moordenaar moet je over dezelfde kam scheren.

Ik ging een hele tijd geleden kijken naar de film 'Het Vonnis'.
Vanaf de eerste seconde een pakkend verhaal dat je meeneemt in de gevoelens en gedachten van Luc Segers.
Na een feestje rijdt hij met zijn dochter en vrouw naar huis maar ze stoppen nog even bij een tankstation waar zijn vrouw oog in oog komt te staan met een overvaller. Die vermoord haar in koelen bloede. Wanneer zijn dochtertje de straat op rent om naar haar mama en papa te lopen wordt ze omver gereden door een auto.
Zo blijft hij uiteindelijk alleen achter. Alsof zijn verdriet nog niet erg genoeg is komt de moordenaar van zijn vrouw ook nog eens vrij omwille van een procedurefout.
Hoe kan je dit als vader een plaats geven? Dat de moordenaar van je vrouw en bijgevolg ook van zijn dochter gewoon terug verder kan leven omdat er een kleine fout gemaakt werd in het proces?! Dat maakt deze persoon toch niet minder 'een moordenaar'?
Uiteindelijk neemt Luc het heft in eigen handen en vermoord hij de dader. Hij komt hiervoor in de gevangenis en er volgt een zwaar en lang proces.
Op het einde van de film komt hij vrij, maar echt 'vrij', gelukkig, zal hij nooit meer kunnen zijn. Dat werd hem lang daarvoor ontnomen...

Ik weet dat je soms voorzichtig moet zijn met wat je zegt en dat je je mening soms beter voor jezelf kan houden maar in dit geval doe ik het niet.
Het is een formidabele film die perfect illustreert hoe onze maatschappij doordraait op bepaalde vlakken...
Hoe kan je in godsnaam een moordenaar terug vrij laten komen omwille van een procedurefout? Ik keur niet goed wat Luc Segers heeft gedaan door de dader zelf om te brengen, maar ik kan het wel begrijpen... Hoe raar het ook klinkt, ik kan hem niet zien als een moordenaar.

Ik weet dat mijn mening in dit gedeelte misschien nogal radicaal is en voor sommige misschien te hard. Maar iedereen heeft recht op zijn mening en ik respecteer net zo goed die van een ander. Zo blijf ik er ook bij dat het heel goed is dat er mensen zijn die zich wel bezig houden met bijvoorbeeld gevangenen en dat niet iedereen voornamelijk op gevoel oordeelt zoals ik. Ik hoop dat ik hier niemand mee tegen de schenen stamp, ik kan het gewoon niet anders verwoorden, omdat dit is hoe ik er over denk en me erbij voel. Laat gerust een reactie achter mocht je het anders zien, ik sta steeds open voor andere meningen.



Bronvermelding:
Afbeelding 1: Alex. (2013, november 21) Onderzoek zelfdoding 16-jarige na pesten. Geraadpleegd op 2014, april 9 via http://www.antibjz.nl/page/articles.html/_/overig/onderzoek-zelfdoding-16-jarige-na-pesten-r3483
Afbeelding: Ringoot, I. (2012, augustus 29) Aantal niet-Belgen in gevangenis verviervoudigd. Geraadpleegd op 2014, april 9 via http://www.hln.be/hln/nl/4833/Gevangenissen/article/detail/1493007/2012/08/29/Aantal-niet-Belgen-in-gevangenis-verviervoudigd.dhtml
Afbeelding 3: Eyeworks. (2013). Het Vonnis. Geraadpleegd op 2014, april 9 via http://www.hetvonnis-film.be/wallpapers.php
Videofragment: Britain's got talent. (2014, mei 10). Bars & Melody - Simon Cowell's Golden Buzzer act. Geraadpleegd op 2014, mei 26 via https://www.youtube.com/watch?v=g3Rf5qDuq7M